بعضی اوقات احساس می کنم بعد از خوشبختی قسمت بهتر زندگی ام را در تعقیب و گذراندن سپری کردم. همیشه به نظر می رسید که خوشبختی فقط کمی از ذهن من باقی مانده است - جایی در آینده که همیشه می توانستم ببینم ، اما کاملاً لمس نشده است.
به عنوان مثال ، هنگامی که من بچه بودم ، معتقدم اگر در یک کالج خوب قبول شوم ، خوشحالم. در دانشکده ، من اعتقاد داشتم که اگر کار خوبی داشته باشم خوشحال خواهم شد. وقتی شغلی پیدا کردم ، اعتقاد داشتم که اگر یک ارتقاء و افزایش پیدا کنم خوشحال می شوم. و روی و روی آن رفت.
هر زمان که به یک هدف می رسیدم ، به نظر می رسید که هدف بعدی همان جایی است که شادی واقعی در آن قرار دارد.
متأسفانه ، این زندگی شخصی من را نیز تحت تأثیر قرار داد. فکر کردم ، "وقتی یک پسر بزرگ پیدا می کنم ، خوشحال می شوم. صبر کنید ، برای اینکه واقعاً خوشحال شویم ، ابتدا باید ازدواج کنیم. ازدواج بسیار خوبی است ، اما برای پیدا کردن شادی واقعی باید بچه هایی داشته باشیم. خدایا ، کودک ما باید کمی بزرگ شود تا واقعاً بتوانیم از بودن با او لذت ببریم . "و غیره.
بیش از سی و پنج سال ، من در این مسیر خوشبختی را تعقیب کردم ، بدون این که متوجه شوم چه تعقیبی بیهوده بود.
و بعد از آن ، حدوداً دو سال عقب ، ناگهان از آن دلگیر شدم.
یک شب ، در روزی که مثل هر روز دیگر شروع شده بود ، من خودم را با دختر سه ساله ام در بیمارستان دیدم که در خارج از اتاق اورژانس که شوهرم در آن قرار داشت منتظر ماندم.
بعد از یک هفته در بیمارستان ، شوهرم خوب آمد. با این حال ، اساساً شیوه نگاه به زندگی را تغییر داد.
برای اولین بار بیهودگی تعقیب و گریز ما را دیدم. من هنوز معتقدم که اهداف مهم هستند و باید برای دستیابی به آنها تلاش کنیم. اما اکنون ، من آنها را بیشتر به عنوان نشانگرهای مایل در سفر زندگی می بینم ، و ارتباطی با خوشبختی ندارند.
به نظر می رسد خوشبختی چیزی نیست که ما به دنبال آن برویم. این چیزی است که در درون ما است. ما فقط نیاز به پاک کردن برخی از درهم و برهمی برای پیدا کردن آن داریم.
دو سالی که گذشت ، یک سفر شگفت انگیز بوده است که به آرامی اجازه می دهیم بخشی از آن آشفتگی ها را در تلاش برای یافتن شادی واقعی در درون خود رها کنیم. این هنوز یک کار در حال پیشرفت است ، اما این چیزهایی است که من سعی می کنم آنها را رها کنم.
1. اجازه دهید سعی کنید همه چیز را کنترل کنید.
تنها چیزی که می توانیم واقعاً کنترل کنیم نگرش و واکنش های خودمان است. پس از پذیرفتن این امر ، صرف نظر از چگونگی وقایع ، می توانیم خوشبختی را در همان جا قرار بگیریم. این شاید سخت ترین اما ضروری ترین قسمت تحول برای من بود.
2. اجازه دهید سعی کنید همه را خوشحال کنیم.
هربار که وانمود می کنیم کسی هستیم ، ما را از خود واقعی و مکان شادی ما دور می کند. در ابتدا کار سختی نبود که جلوی تلاش دیگران را بگیرم. سرانجام فهمیدم چقدر رهایی بخش است که جرات می کنم خودم باشم!
3. احساس حق را رها کنید.
غالباً خودم را می دیدم که "چرا من؟" جایگزین کردن آن با "چرا نه؟" سخت بود پس از همه ، همه سهم خود را از شادی ها و اندوه ها می گیرند. چرا باید به نوعی بالاتر از آن باشم و فقط شایسته شادی باشم؟
4. بگذارید از نیتی برود.
مگر اینکه در کفش های دیگر راه برویم ، دلیل رفتار آنها را نمی دانیم. تحمل نیتی فقط به ما آسیب می رساند و هرگونه ترمیم را به تأخیر می اندازد. نمی توانم به شما بگویم چقدر شگفت انگیز بوده است که برخی از نیتی هایی را که حتی نمی دانستم سالهاست تحمل می کردم ، رها کنم!
5- گناه را رها کنید.
از طرف تلنگر ، اگر ما کسانی هستیم که اشتباه کردیم ، وقت آن است که خودمان را ببخشیم و اصلاح کنیم. "متاسفم. چگونه می توانم آن را برطرف کنم؟ " می تواند در شروع روند بهبودی مسیری طولانی طی کند.
6. بگذارید از غرور بروید.
نه عذرخواهی و نه بخشش بدون اجازه غرور امکان پذیر نیست. جایی که غرور در آن وجود دارد ، جایی برای ارتباط معتبر وجود ندارد. رهایش کن.
7. دست از کمال گرایی بگذارید.
اگر برای هر فرصتی که در جستجوی کمال زحمت کشیدم س داشته باشم ، ثروتمند خواهم شد! اما هیچ کس نمی تواند تمام وقت کامل باشد. این همان چیزی است که ما را به انسان تبدیل می کند. ما دمدمی هستیم ما نقص هایی داریم. ما فقط به شکلی که هستیم زیبا هستیم.
8- بگذارید منفی شود.
در هر موقعیت معینی ، ما یک انتخاب داریم - ببینیم چه چیز خوبی است و از شما سپاسگزار است ، یا به آنچه اشتباه است و شکایت کنید نگاه کنید. اتخاذ آگاهانه نگرش قدردانی به معنای واقعی کلمه روند زندگی من را تغییر داد.
9- از روابط زهکشی و ناسالم رها شوید.
ما متوسط افرادی هستیم که با آنها در ارتباط هستیم و اگر آنها غالباً منفی باشند ، حفظ نگرش قدردانی برای ما سخت می شود. این یک تماس سختی بود که باید خودم را از افرادی که در زندگی من بودند ، دور می کردم ، اما من باید ادامه دهم.
10. بگذارید از شلوغی برود.
در جاهایی از این راه ، بسیاری از ما این مفهوم را خریداری کرده ایم که هرچه شلوغ تر هستیم و هرچه بیشتر به آن دست یابیم ، خوشبخت تر خواهیم بود. بعد از سی و پنج سال ، متوجه شدم که شلوغی با خوشبختی برابر نیست.
11- دلبستگی به پول را رها کنید.
پول قطعاً خوب است ، اما هنگامی که نیازهای اولیه و اهداف پس انداز ما برآورده شود ، زمان آن رسیده است تا تجارت سود بیشتری کسب کنید. رها کردن نیاز به پول فقط به خاطر آن تجربه ای بسیار سخت اما برآورده برای من بوده است.
12. ترس از شکست را رها کنید.
هرکسی که هر چیز ارزشمندی را امتحان کند ، در مقطعی یا دیگری شکست می خورد. شکست به معنای شکستن نیست. این به این معنی است که ما جرات داریم جرات کنیم! گفت آسانتر از انجام است ، اما من سعی می کنم.
13. ترس از ترک را رها کنید.
اصولاً همه ما به دنبال ارتباط هستیم. اما هنگامی که ترس از ترک زندگی شروع به حاکمیت بر زندگی ما می کند ، ما انتخاب های بسیار غیر منطقی می کنیم. من سعی می کنم به این اعتماد داشته باشم که آنچه در نظر گرفته می شود اتفاق خواهد افتاد. و مهم نیست که چطور همه چیز معلوم می شود ، ما درست از آن بیرون خواهیم آمد.
14. بگذارید مقایسه کنیم.
معمولاً فقط می توانیم نکات برجسته زندگی دیگران را ببینیم. مقایسه صحنه های پشت صحنه من با آن فقط باعث نیتی من در گذشته شده است. زمان تغییر است
15- انتظارات را رها کنید.
در پایان ، هسته اصلی همه مسائل من این بود که انتظار داشتم اتفاقات به شکلی مشخص باشد. من انتظار داشتم که یک همسر خوب یا یک دوست چطور باید رفتار کند. من انتظار داشتم که دخترم به روشی خاص رفتار کند. انتظار داشتم که شرایط چگونه معلوم شود. هک ، من حتی انتظارات ثابت از چه خوشبختی داشتم! رها کردن انتظارات به هر چیز دیگری کمک کرده است که در جای خود قرار بگیرد.
16. بگذارید دیروز و فردا برود.
و سرانجام ، اگر ما از چمدان گذشته و یا ترس از آینده ناراحت شویم ، چگونه می توانیم خوشبختی واقعی را پیدا کنیم؟ هنگامی که یاد گرفتم برخی از موارد فوق را رها کنم ، امروز و اکنون شروع به تمرکز عمدی کردم. ناگهان ، موسیقی و زیبایی از آنچه که قبلاً دنیوی بود ، ظهور کرد. آیا روش بهتری برای یافتن خوشبختی واقعی وجود دارد؟
درباره این سایت